Η τάξη μου

Γλώσσα

Ένα παιδί γράφει στο Θεό.

Σελίδα  62

Από το τετράδιο εργασιών σελίδα 66.

Μαθηματικά

Κλάσματα και δεκαδικοί  σελίδα 136

Για να θυμηθούμε τα κλάσματα μπορούμε να πάμε , εδώ

Μπορείτε να παίξετε με τα κλάσματα, εδώ , εδώ

Μπορείτε να παίξετε με τους δεκαδικούς αριθμούς , εδώ

Ιστορία

Η τέχνη των Μινωιτών  σελίδα  127

Από το τετράδιο εργασιών σελίδα 50:  την 2 και την 3

Μινωική τέχνη

Ημερήσια εκδρομή
Στην εκδρομή μας  θα επισκεφτούμε την αρχαία Αμφίπολη.
Να μάθουμε κάτι γι' αυτή την αρχαία πόλη λίγι πριν την επίσκεψη.

Η Αμφίπολη ήταν χτισμένη σε ύψος 154 μ. σε ένα φυσικό οχυρό λόφο, από τους τελευταίους που κλείνουν το Παγγαίο, 5 χμ από τη θάλασσα, πάνω στην την ανατολική όχθη του Στρυμώνα, ακριβώς εκεί που εξέβαλλε από τη λίμνη του Αχινού, (η οποία τώρα έχει αποξηραθεί). Μια στροφή του Στρυμώνα προστάτευε τα δυτικά τείχη της πόλης. Ολόγυρα η θέα είναι μαγευτική. Στο βάθος ξεχωρίζει η θάλασσα η λυγερή γραμμή της Θάσου και ο κωνικός όγκος του Αγίου Ορους. Στα βορινά απλώνεται η πεδιάδα των Σερρών με τα βουνά της στο βάθος, ανατολικά ο επιβλητικός όγκος του Παγγαίου με τις χιονοσκέπαστες πλαγιές των Κερδυλλίων. Μεγάλο μέρος του λόφου , όπου ήταν χτισμένη η πόλη, το «ρείθρο του αγνού Στρυμόνος». Ο Αγνών την ονόμασε Αμφίπολη, γιατί με το να την περικλείει ο ποταμός Στρυμόνας, την περιέβρεχε από δύο πλευρές. Την έχτισε με τέτοιο τρόπο που να είναι ορατή και από τη θάλασσα και από την ξηρά και την απέκλεισε από το ένα μέρος του ποταμού μέχρι το άλλο με μακρό τείχος. Χτισμένη σε στρατηγική θέση, σε ένα σύμπλεγμα λόφων, ελέγχοντας την πλούσια σε γεωργικά προϊόντα και μέταλλα ενδοχώρα, αποτέλεσε κέντρο επιχειρήσεων μεταξύ θρακών, Ελλήνων, Μακεδόνων, Ρωμαίων κ.α. κυρίως για τα μεταλλεία χρυσού και αργύρου στο Παγγαίο αλλά και για την στρατηγικής σημασίας θέση της.

Η Αμφίπολη, ήταν η σημαντικότερη εστία ελληνισμού κατά τη διάρκεια των μακεδονικών και ρωμαϊκών χρόνων στην  γεωγραφική διαίρεση της Ηδωνίδας και Πιερίδας, περιοχή που καταλάμβανε το χώρο ανάμεσα στα ποτάμια Στρυμόνα και Νέστο και βρεχόταν από τον Στρυμονικό και Πιερικό κόλπο. 
Κατά τον Ηρόδοτο, στη δεύτερη εισβολή των Περσών στην Ελλάδα, ο Ξέρξης, στην περιοχή των εκβολών του Στρυμόνα στον Στρυμονικό κόλπο και, στη θέση της θρακικής πόλης Εννέα οδοί, που έλεγχε τη διάβαση του ποταμού Στρυμόνα και την είσοδο προς την ενδοχώρα,  έθαψε ζωντανά, κατά Περσική συνήθεια, εννέα αγόρια και εννέα κορίτσια των εντοπίων, προκειμένου να εξευμενίσει τους θεούς.  

Η Αμφίπολη συνδέεται, κατά τρόπο τραγικό, τόσο με το τέλος της γενιάς του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αφού σε αυτή βρήκε το 310/9 π.Χ. άδοξο τέλος η σύζυγός του Ρωξάνη και ο διάδοχός του Αλέξανδρος ο Δ΄, όσο και με το τέλος του Μακεδονικού κράτους, αφού, με την παράδοσή της τον Ιούνιο του 168 π.Χ. στο Ρωμαίο Λεύκιο Αιμίλιο Παύλο, χάθηκε κάθε ελπίδα αντίστασης του Μακεδόνα βασιλιά Περσέα.

Το 1913-1914 δίπλα στην παλιά γέφυρα του ποταμού Στρυμόνα βρέθηκαν τα τμήματα ενός υπερφυσικού μαρμάρινου Λεονταριού ύψους 5,37 μ. Οι αρχαιολογικές έρευνες που έγιναν στην περιοχή το 1922 αποκάλυψαν μια ορθογώνια βάση με πλευρά 10,20 μ., πάνω στην οποία το 1936 στήθηκε το μνημείο, που χρονολογείται από τον 4ο αιώνα και ερμηνεύεται από κάποιους ερευνητές, ως μνημείο του αμφιπολίτη Λαομέδοντα, που ήταν ναύαρχος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ενώ άλλοι το τοποθετούν χρονικά αργότερα και το συνδέουν με ναυμαχία της ελληνιστικής εποχής.

Το Μουσείο
 Το Μουσείο στεγάζεται σε ένα νέο κτίριο, που ολοκληρώθηκε το 1995. Όλα τα ευρήματα προέρχονται από τη γύρω περιοχή και απεικονίζουν τη διαχρονική πορεία της πόλης.

Μπαίνοντας στο μουσείο βλέπει κανείς την ασημένια λειψανοθήκη και το χρυσό στεφάνι από φύλλα ελιάς που βρέθηκαν σε κιβωτιόσχημο τάφο κατά τη θεμελίωση του μουσείου.
Τα ευρήματα εκτίθενται κατά χρονολογική σειρά και περιλαμβάνουν τις εξής ενότητες:

• α) Προϊστορικοί χρόνοι (από το Παγγαίο και το λόφο Κετήλ Τεπές) που δείχνουν την συνεχή παρουσία του ανθρώπου από τη Μέση Νεολιθική Εποχή μέχρι την Πρώιμη Εποχή Σιδήρου     ( 5000 π.Χ. - 750π.Χ.),
• β) Αρχαικοί χρόνοι (από το λόφο Καστά και από το νεκροταφείο της εποχής του Σιδήρου στην Αμφίπολη). Στο διάστημα αυτό αρχίζει η διείσδυση του ελληνικού πολιτισμού στη Θράκη, όπως μαρτυρούν τα ευρήματα, κυρίως κεραμεικής, σε τάφους.
• γ) Κλασικοί και Ελληνιστικοί χρόνοι. Η ίδια η πόλη της Αμφίπολης ιδρύθηκε το 437 π.Χ. από τους Αθηναίους. Τα σημαντικότερα εκθέματα αυτής της περιόδου προέρχονται από τα ιερά αφιερωμένα σε τοπικούς θεούς (Νύμφη, μούσα Κλειώ, Ρήσσος. Στρυμών) και στο δωδεκάθεο (Αθηνά, Αφροδίτη, Άρτεμις) και σε ήρωες (Ηρακλής, Διόσκουροι). (από το αρχαίο γυμνάσιο, από το ελληνιστικό νεκροταφείο, το ελληνιστικό σπίτι, και από ανασκαφές στον αρχαιολογικό χώρο). Εκτός από τα κειμήλια από τα ιερά υπάρχουν πολλά εκθέματα που δείχνουν τη δημόσια και ιδιωτική ζωή στην Αμφίπολη (νομίσματα, αγγεία, γλυπτά, κοσμήματα, μικροτεχνία) Τα κτερίσματα από τις νεκροπόλεις δείχνουν τον πλούτο και τη κοινωνική θέση των νεκρών (αγγεία, ειδώλια, όπλα, κοσμήματα).
• δ) Ρωμαϊκοί χρόνοι. Την περίοδο αυτή η ακμή της πόλης συνεχίζεται, όπως δείχνουν τα ψηφιδωτά από ρωμαικό σπίτι και από ανασκαφές στο νεκροταφείο της περιοχής, καθώς και έργα γλυπτικής, αγγειοπλαστικής και μικροτεχνίας.
• ε) Παλαιοχριστιανικοί – βυζαντινοί χρόνοι. Με το τέλος του αρχαίου κόσμου (4ος αι. μ.Χ.) η έκταση της πόλης μειώνεται και με την εγκατάσταση των Σλάβων ουσιαστικά νεκρώνεται. Από την περίοδο αυτή εκτίθενται υπολείμματα πέντε παλαιοχριστιανικών βασιλικών με περίτεχνα ψηφιδωτά και από παρεκκλήσι που βρέθηκε σε χαμηλή θέση κοντά στη Νέα Αμφίπολη.