Γλώσσα
Ο Μπελάς κι ο Ρουμποτύρης
Ομοιοκαταληξία
Ομοιοκαταληξία είναι το χαρακτηριστικό δύο ή περισσότερων στίχων μιας στροφής να τελειώνουν με ομόηχες λέξεις ή συλλαβές.
Η ομοιοκαταληξία λέγεται ακόμη και ρίμα και στην καθαρεύουσα την έλεγαν «ομοιοτέλευτον». Που τελειώνει δηλαδή κατά όμοιο τρόπο.
Υπάρχουν διάφορα είδη ομοιοκαταληξίας, εμείς θα μάθουμε τα 3 πιο βασικά που είναι τα εξής:
1) ζευγαρωτή :
Ο πρώτος στίχος ομοιοκαταληκτεί με το δεύτερο, ο τρίτος με τον τέταρτο, ο πέμπτος με τον έκτο κτλ.
2) πλεχτή :
μέσα σ’ ένα τετράστιχο, ο πρώτος με τον τρίτο και ο δεύτερος με τον τέταρτο.
3) σταυρωτή :
σε τετράστιχο ο πρώτος με τον τέταρτο και ο δεύτερος με τον τρίτο.
Επίθετο
Οι λέξεις που συνοδεύουν τα ουσιαστικά και φανερώνουν την ποιότητα ή την ιδιότητά τους λέγονται επίθετα.
Τα επίθετα δεν υπάρχουν μόνα τους στο λόγο, αλλά συνοδεύουν
πάντοτε τα ουσιαστικά.
Τα επίθετα παίρνουν το γένος των ουσιαστικών που τα προσδιορίζουν,
έτσι έχουν τρία γένη : το αρσενικό, το θηλυκό και το ουδέτερο.
Τα επίθετα παίρνουν τον αριθμό και την πτώση των ουσιαστικών που προσδιορίζουν.
Ιστορία
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 24
Η Αθήνα γίνεται «σχολείο της Ελλάδας»
Η Αθήνα έμοιαζε με σχολείο, όπου σοφοί άνθρωποι συζητούσαν.Μεγάλη ανάπτυξη είχε το θέατρο, όπου παίζονταν τραγωδίες και κωμωδίες.
Ο φιλόσοφος Σωκράτης σε διάφορα σημεία της πόλης έπιανε κουβέντα κάθε μέρα με τους απλούς ανθρώπους. Η ζωή, έλεγε, θα γίνει πιο καλή, αν οι άνθρωποι γίνουν δίκαιοι και τίμιοι.
Ο Ηρόδοτος καταγόταν από την Αλικαρνασσό της Μ. Ασίας, έζησε όμως χρόνια στην Αθήνα. Ταξίδεψε σε πολλές χώρες, όπου είδε και άκουσε πολλά και περίεργα. Πιο πολύ όμως τον συγκίνησαν τα κατορθώματα των Ελλήνων εναντίον των Περσών. Όλα αυτά που του έκαναν εντύπωση θέλησε να τα γράψει. Αργότερα τον ονόμασαν «πατέρα της Ιστορίας».
Ο Θουκυδίδης, ένας άλλος ιστορικός, έγραψε για τον Πελοποννησιακό πόλεμο, τις συγκρούσεις ανάμεσα στους Έλληνες.
Την εποχή αυτή αναπτύχθηκε ιδιαίτερα το θέατρο. Τις παραστάσεις παρακολουθούσαν με πολύ ενδιαφέρον οι άνθρωποι.
Τα έργα που παίζονταν, όταν ήταν σοβαρά και θλιβερά, τα ονόμαζαν τραγωδίες.
Όταν ήταν χαρούμενα κι έκαναν τους ανθρώπους να σκάνε στα γέλια, τα ονόμαζαν κωμωδίες.
Στα θέατρα αυτά έπαιζαν έργα του Αισχύλου,
του Σοφοκλή,
του Ευριπίδη,
του Αριστοφάνη
και άλλων.
Για το σπίτι έχουμε και τις εργασίες 1 και 2 του Τ.Ε. σελ. 31.
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 23
Ο «χρυσός αιώνας» της τέχνης
Ο Περικλής αναθέτει στον Φειδία να επιβλέπει τα έργα της Ακρόπολης. Σπουδαιότερο απ’ όλα είναι ο Παρθενώνας. Τα έργα της εποχής αυτής ονομάζονται κλασικά και η εποχή «χρυσός αιώνας».
ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ
Ο
Παρθενώνας χτίστηκε πάνω σε προηγούμενο ναό της Αθηνάς, ο οποίος καταστράφηκε
από τους Πέρσες κατά τη διάρκεια των Περσικών πολέμων.
Άρχισε να κτίζεται το 447 π.Χ. και οι
οικοδομικές εργασίες τέλειωσαν μόλις σε εννιά (9) χρόνια (χρόνος ρεκόρ για την
εποχή) δηλαδή το 438 π.Χ. Από το 438 ξεκίνησαν τα έργα διακόσμησης και
τελείωσαν το 432 π.Χ.
Αρχιτέκτονες του ναού ήταν ο Ικτίνος, και ο Καλλικράτης,
ενώ την ευθύνη για τη διακόσμηση και τη γενική επίβλεψη του έργου είχε ο
γλύπτης Φειδίας.
Ο Παρθενώνας
Περιήγηση στα πιο σημαντικά μνημεία της Ακρόπολης!!!
Μπορείτε να γνωρίσετε την Ακρόπολη παίζοντας με το εκπαιδευτικό υλικό που υπάρχει στη σελίδα του Μουσείου της Ακρόπολης επιλέγοντας τα παρακάτω:
Χρωμάτισε την Πεπλοφόρο εδώ
Αθηνά, η θεά της Ακρόπολης εδώ
Η Ζωφόρος του Παρθενώνα. Παίξε με τη Ζωφόρο εδώ
Το πρόγραμμα Γλαύκα εδώ
