Η τάξη μου

Γλώσσα

Από το Ανθολόγιο: Ένας αλλιώτικος ποδοσφαιρικός αγώνας.  σελ.143

Μπορείς να ξαναδιαβάσεις το κείμενο εδώ

Δραστηριότητες: Από το Τετράδιο εργασιών τις 1 και 2 της σελίδας 31 και από την 32 την 3.

Για το σπίτι συμπληρώνουμε τις λέξεις της σελίδας 43 και 44 του βιβλίου και κάνουμε επανάληψη τα γραμματικά φαινόμενα της ενότητας.

Μαθηματικά

Προβλήματα σελ.36

Ασχοληθήκαμε με το 1 και έχουμε για το σπίτι το 2 και το 3

Μπορείς να ξαναδείς την πρώτη δραστηριότητα εδώ

Ευέλικτη Ζώνη

                                     Σταμάτης και Γρηγόρης

        Μια  φορά  κι  έναν  καιρό  ήταν  δυο  μικρά  ανθρωπάκια.  Το ένα το έλεγαν Σταμάτη και το άλλο Γρηγόρη.
   Μια  μέρα  ο  Σταμάτης  και  Γρηγόρης  αποφάσισαν  να  πάνε στην πόλη , για να σώσουν τους ανθρώπους από τα αυτοκίνητα.
Προχώρησαν , προχώρησαν , ώσπου  συνάντησαν  έναν τσοπάνο που έβοσκε τα πρόβατά του.
⎯Ε! πού πάτε έτσι βιαστικοί; Ρώτησε ο τσοπάνος.
⎯Πάμε στην πόλη είπαν τα ανθρωπάκια.
⎯Και τι θα κάνετε στην πόλη, είπαν τα ανθρωπάκια.
⎯Θα  σώσουμε  τους  ανθρώπους  από  τα  αυτοκίνητα, απάντησαν τα δυο ανθρωπάκια.
⎯Εσείς θα σώσετε τους ανθρώπους από τα αυτοκίνητα; Γέλασε ο τσοπάνος.
⎯Ναι, εμείς , είπαν πάλι τα δυο ανθρωπάκια.
⎯Και πώς λέγεστε , κουμπάροι; Ρώτησε ο τσοπάνος.
⎯Σταμάτης , είπε το ένα ανθρωπάκι.
⎯Γρηγόρης, είπε το άλλο ανθρωπάκι.
   Έτσι  είπανε  και  φύγανε.  Προχώρησαν , προχώρησαν  πάλι και συνάντησαν ένα γεωργό που όργωνε το χωράφι του.
⎯Ε! τους φώναξε ο γεωργός. Για πού το βάλατε;
⎯Πάμε  στην  πόλη  να  σώσουμε  τους  ανθρώπους  από  τα αυτοκίνητα, είπαν τα ανθρωπάκια.
⎯Εσείς  θα  σώσετε  τους  ανθρώπους  από  τα  αυτοκίνητα! γέλασε ο γεωργός. Τι αστείο είναι πάλι αυτό;
⎯Εμείς, εμείς !είπαν με σιγουριά τα δυο ανθρωπάκια. Θα δεις…
⎯ Και πώς είναι το όνομά σας; Ρώτησε ο γεωργός.
⎯ Το δικό μου είναι Σταμάτης , είπε το ένα ανθρωπάκι.
Το δικό μου είναι Γρηγόρης, είπε το άλλο ανθρωπάκι.
Είπανε  και  φύγανε.  Σαν  φτάσανε  την  πόλη,  οι  δυο  φίλοι πήγαν στην αστυνομία.
⎯Ήρθαμε να σώσουμε τους ανθρώπους από τα αυτοκίνητα, είπαν στους αστυνομικούς.
Οι αστυνομικοί δε γελάσανε, μόνο ρώτησαν:
⎯Και τι ζητάτε για να σώσετε τους ανθρώπους;

⎯Να μας ακούν, είπε ο Γρηγόρης .
⎯Να μας κοιτούν στα μάτια είπε ο Σταμάτης.
⎯Θα  σας  φτιάξουμε  τα  σπιτάκια,  να  μην  κρυώνετε.  Μην τύχει και αρρωστήσετε, είπαν οι αστυνομικοί.
Έτσι  κι  έγινε:Ο  Γρηγόρης  φόρεσε  πράσινο  κοστούμι  και μπήκε  σ’  ένα  πράσινο  σπιτάκι.  Τώρα  οι  μεγάλοι  αλλά  και  τα μικρά παιδιά ξέρουν κι όταν είναι στο δρόμο, κοιτούν το σπιτάκι
των δυο μικρών ανθρώπων.
⎯Περάστε,  κάντε  τη  δουλειά  σας.  Τα  αυτοκίνητα  είναι σταματημένα και περιμένουν! λέει το πράσινο ανθρωπάκι, είπε ο Γρηγόρης.
⎯Στοπ, και να με συμπαθάτε, ο δρόμος τώρα είναι για τα αυτοκίνητα! λέει το κόκκινο ανθρωπάκι, ο Σταμάτης.
Έτσι  ο  Σταμάτης  και  ο  Γρηγόρης,  τα  δυο  ανθρωπάκια, κατέβηκαν  στην  πόλη.  Από  τότε,  τσαφ!  Ανάβει  ο  ένας  κόκκινο, τσουφ!  Ο  άλλος  πράσινο  και  οι  μεγάλοι  και  τα  παιδιά  δε
φοβούνται πια τα αυτοκίνητα. Έχουνε γίνει φίλοι. 


Τραγούδι από την Εκπαιδευτική Τηλεόραση  "Τα φανάρια"