Η τάξη μου

Γλώσσα

Τα παιδικά μου παιχνίδια   σελ. 36

Στο βιβλίο μας σήμερα ασχοληθήκαμε εκτός από το κείμενο, με τις εργασίες  1, 5, 6 όσες δηλαδή είχαν σχέση με τα επίθετα.

  Για το σπίτι θα έχουμε για εξάσκηση στην ανάγνωση, τις 2 πρώτες παραγράφους.
   Για εξάσκηση στην ορθογραφία θα έχουμε τις ασκήσεις 10 και 11.
Φυσικά θα γνωρίζουμε τι είναι τα επίθετα.

Τα ουσιαστικά (γενική πτώση)
 Όπως έχουμε πει, οι διάφορες μορφές που παίρνει το ουσιαστικό όταν κλίνεται λέγονται πτώσεις. Οι πτώσεις των ουσιαστικών είναι τέσσερις: η ονομαστική, η γενική, η αιτιατική και η κλητική.
Για να βρεις τα ουσιαστικά που είναι στη γενική πτώση, απάντησε στην ερώτηση «ποιανού; ποιανής; τίνος; ποιανών;».

π.χ. Ποιανού είναι αυτό το τετράδιο; - Του Νίκου.
Ποιανής είναι αυτή η τσάντα; - Της Αλίκης.
Τίνος είναι το καρότσι; - Του μωρού.
Ποιανών είναι τα φορέματα; - Των κοριτσιών.

Προσοχή!!!
  Όλα τα ουσιαστικά (αρσενικά, θηλυκά και ουδέτερα) σχηματίζουν τη γενική του πληθυντικού σε –ων.
π.χ. των φρουρών, των χωρών, των κουτιών
Όλα τα αρσενικά σχηματίζουν τη γενική του ενικού χωρίς το τελικό –ς της ονομαστικής.
π.χ. ο αγώνας – του αγώνα
ο φρουρός – του φρουρού
Όλα τα θηλυκά σχηματίζουν τη γενική του ενικού προσθέτοντας ένα –ς στην
ονομαστική του ενικού.
π.χ. η χαρά – της χαράς
η τέχνη – της τέχνης

 Τα επίθετα

Οι λέξεις που συνοδεύουν τα ουσιαστικά και μας δίνουν πληροφορίες γι’ αυτά, δηλαδή φανερώνουν τι λογής είναι, λέγονται επίθετα.

 Τα επίθετα δεν τα βρίσκουμε ποτέ μόνα τους στο λόγο. Πάντα συνοδεύουν και προσδιορίζουν κάποιο ουσιαστικό.

Τα επίθετα έχουν τρία γένη: αρσενικό, θηλυκό, ουδέτερο.

 Τα επίθετα κλίνονται, όπως και τα ουσιαστικά, και στους δύο αριθμούς και σε όλες τις πτώσεις.

Τα επίθετα βρίσκονται στο ίδιο γένος, στην ίδια πτώση και στον ίδιο αριθμό με τα ουσιαστικά που προσδιορίζουν.

Συλλαβισμός
Κάθε λέξη αποτελείται από φωνούλες, που λέγονται συλλαβές.
π.χ. πα–τέ-ρας
Ο χωρισμός μιας λέξης σε συλλαβές λέγεται συλλαβισμός.
Ο χωρισμός των λέξεων σε συλλαβές γίνεται με βάση κάποιους κανόνες, τους κανόνες συλλαβισμού.

Κανόνες συλλαβισμού
 
• Ένα φωνήεν μπορεί ν’ αποτελεί μόνο του μια συλλαβή σε μια λέξη.
π.χ. ά-νε-μος, γρα-φεί-ο


•Δύο συνεχόμενα φωνήεντα χωρίζονται.
π.χ. α-ε-τός, ή-ρω-ας

• Ένα σύμφωνο, όταν βρίσκεται ανάμεσα σε δύο φωνήεντα, πηγαίνει
στο δεύτερο φωνήεν.
π.χ. α-γά-πη, έ-χω

• Δύο όμοια σύμφωνα χωρίζονται.
π.χ. κόκ-κι-νο, μέ-λισ-σα

• Δύο σύμφωνα δεν χωρίζονται αν αρχίζει από αυτά ελληνική λέξη.
π.χ. έ-πι-πλο, ά-στε-ρι
Αν όμως δεν αρχίζει ελληνική λέξη από αυτά τότε χωρίζονται.
π.χ. πόρ- τα, στιγ-μή.

  Το ίδιο συμβαίνει και όταν έχουμε τρία σύμφωνα στη σειρά.
  Δεν χωρίζονται όταν αρχίζει ελληνική λέξη από τα δύο πρώτα.
π.χ. α- στρα-πή, ε-χθρός
Αλλά αν δεν αρχίζει ελληνική λέξη από τα δύο πρώτα σύμφωνα, χωρίζονται.
π.χ. άν-θρω-πος, Νο-έμ-βρι-ος

• Τα δίψηφα φωνήεντα (αι, ει, οι, ου, υι), οι σύνδεσμοι αυ και ευ, τα
δίψηφα σύμφωνα (μπ, ντ, γκ, τα, τζ), οι δίφθογγοι (αη, οη, άι, όι)
και οι καταχρηστικοί δίφθογγοι (ια, ιο, ιου, ειος, εια, ειο, οιος, οια,
οιο, υα, υου) δε χωρίζονται.
π.χ. παι-δεί-α, ναυ-τι-κό, τα-μπέ-λα, κε-λαη-δά, κά-ποιος, λα-λιά,
γυά-λα, στα-χυού

Πληροφορίες για το κείμενο 

Ο Μίκης Θεοδωράκης (γεν. 1925), κρητικής καταγωγής, αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες μουσικοσυνθέτες.  

Έχει ασχοληθεί με όλα τα είδη της μουσικής, ενώ έχει συνθέσει τον ίσως πιο αναγνωρίσιμο ελληνικό ρυθμό διεθνώς, το συρτάκι "Ζορμπάς" (1964), βασισμένο σε παραδοσιακή κρητική μουσική. Επίσης έχει ασχοληθεί με την κλασική μουσική γράφοντας συμφωνίες, ορατόρια, μπαλέτα, όπερες και μουσική δωματίου.

Για περισσότερες πληροφορίες, εδώ

 

 Ο Ευγένιος Τριβιζάς είναι δικηγόρος, πτυχιούχος της Νομικής και των Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

 Με τη λογοτεχνία ο Ευγένιος Τριβιζάς έχει ασχοληθεί από τα παιδικά του χρόνια. Έχει γράψει πάνω από 100 βιβλία για παιδιά, ένα βιβλίο για ενήλικες (Ο Ερωτευμένος Πυροσβέστης) και πάνω από 20 θεατρικά έργα, μα και λιμπρέτα για όπερες.

Για περισσότερες πληροφορίες, εδώ

 Το γραμματόσημο είναι ένα μικρό ορθογώνιο χρωματιστό οδοντωτό χαρτί που κολλάμε στα γράμματα, προκειμένου να πάνε στον προορισμό τους. Επάνω στο καθένα απ' αυτά γράφεται η τιμή του, που συμβολίζει τα έξοδα που απαιτούνται για να φτάσει το γράμμα στον προορισμό του. Η τιμή αυτή λέγεται τέλος (τέλος γραμματοσήμων). Μέχρι το 18ο αιώνα η αποστολή γραμμάτων από τη μία χώρα στην άλλη ή μεταξύ δύο πόλεων της ίδιας χώρας ήταν πράγμα πολύ δύσκολο να γίνει. Κι αυτό ακριβώς γιατί, για να σταλεί μια επιστολή, έπρεπε να τη σφραγίσουν με βουλοκέρι, να περάσει από πολλές διαδικασίες και τελικά να στοιχίζει η όλη υπόθεση στον αποστολέα ένα αρκετά σεβαστό ποσό.

 Η συλλογή των γραμματοσήμων είναι μια συνήθεια πολύ διαδομένη, ιδίως μετά το 1900. Αυτή ακριβώς η συνήθεια ονομάζεται φιλοτελισμός. Οι φιλοτελιστές συγκεντρώνουν διάφορα γραμματόσημα, τα ταξινομούν και κάνουν συλλογές. Είναι μια συνήθεια για την οποία μπορούν να δώσουν τεράστια ποσά για ένα σπάνιο γραμματόσημο (κεφαλή Ερμή, αετός της Ρωσίας). Πολλοί πάλι απ' αυτούς παροτρύνονται απ' τις συλλογές τους και επισκέπτονται τις διάφορες χώρες, για να τις γνωρίσουν. Γιατί το γραμματόσημο, εκτός από τον κανονικό του προορισμό, κάνει δημοφιλή και τη χώρα που το εκδίδει και φέρνει σ' αυτήν αρκετούς επισκέπτες.

Μαθηματικά

Ασχοληθήκαμε  με το κεφάλαιο 12, "Προβλήματα"

Είδαμε και λύσαμε όλα τα προβλήματα του βιβλίου.

Για το σπίτι έχουμε τα προβλήματα 1,2 και 3 του Τετραδίου εργασιών σελ.32 και 33.