ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΟΥ ΤΡΙΒΙΖΑ
Μια συγκινητική ιστορία για το αληθινό νόημα των Χριστουγέννων. Μια
τρυφερή χριστουγεννιάτικη ιστορία που διαδραματίζεται σε έναν απόμερο
δρόμο μια πολύβουης πολιτείας και συγκινεί μικρούς και μεγάλους.
Ένα χριστουγεννιάτικο βράδυ, στο ζοφερό πεζοδρόµιο µιας πόλης,
συναντιούνται ένα παραµεληµένο δέντρο και ένα φτωχό αγόρι. Το δέντρο
βλέπει από τα παράθυρα των σπιτιών τα καταστόλιστα δέντρα και ζηλεύει.
Ζητά από το αγόρι να το στολίσει. Εκείνο, όµως, ούτε στολίδια έχει, ούτε
χρήµατα. Πώς είναι δυνατόν να στολίσει ένα µίζερο δέντρο στη µέση ενός
παγωµένου πεζοδροµίου; Κι όµως... εκείνη η νύχτα είναι µια νύχτα
ονείρων, µια νύχτα µαγική...
Σ' αυτό το δρόμο κάποτε
απ' όλους ξεχασμένο
δύσμοιρο δέντρο ρίζωνε
σκυφτό και σκονισμένο
δύσμοιρο δέντρο ρίζωνε
κυρτό και σκονισμένο
Δεν είχαν τιτιβίσει
στα φύλλα του πουλιά
δεν είχε ανασάνει
του δάσους η δροσιά
δεν είχε ανασάνει
του δάσους η δροσιά
Σ' αυτό τον τόπο κάποτε
σ' ερημωμένο σπίτι
έμενα ένα μικρό παιδί
ένα παιδί σπουργίτι
Πετάει εδώ πετάει εκεί
απ' το πρωί ως το βράδυ
δεν έχει νιώσει θαλπωρή
δεν το 'χει αγγίξει χάδι
Κι ένα θλιμμένο δείλι
γίναν οι δυο τους φίλοι
σύντροφοι έγιναν και φίλοι
του χειμώνα κάποιο δείλι
σύντροφοι έγιναν και φίλοι
του χειμώνα κάποιο δείλι
Κι ένα θλιμμένο δείλι
γίναν οι δυο τους φίλοι
σύντροφοι έγιναν και φίλοι
του χειμώνα κάποιο δείλι
σύντροφοι έγιναν και φίλοι
του χειμώνα κάποιο δείλι
απ' όλους ξεχασμένο
δύσμοιρο δέντρο ρίζωνε
σκυφτό και σκονισμένο
δύσμοιρο δέντρο ρίζωνε
κυρτό και σκονισμένο
Δεν είχαν τιτιβίσει
στα φύλλα του πουλιά
δεν είχε ανασάνει
του δάσους η δροσιά
δεν είχε ανασάνει
του δάσους η δροσιά
Σ' αυτό τον τόπο κάποτε
σ' ερημωμένο σπίτι
έμενα ένα μικρό παιδί
ένα παιδί σπουργίτι
Πετάει εδώ πετάει εκεί
απ' το πρωί ως το βράδυ
δεν έχει νιώσει θαλπωρή
δεν το 'χει αγγίξει χάδι
Κι ένα θλιμμένο δείλι
γίναν οι δυο τους φίλοι
σύντροφοι έγιναν και φίλοι
του χειμώνα κάποιο δείλι
σύντροφοι έγιναν και φίλοι
του χειμώνα κάποιο δείλι
Κι ένα θλιμμένο δείλι
γίναν οι δυο τους φίλοι
σύντροφοι έγιναν και φίλοι
του χειμώνα κάποιο δείλι
σύντροφοι έγιναν και φίλοι
του χειμώνα κάποιο δείλι
(στίχοι: ΝΙΚΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ)
