Καλό Καλοκαίρι

    Ευχαριστώ την Άννα για τον ωραίο της πίνακα, με τον οποίο σας στέλνω κι εγώ τις ευχές μου για ξένοιαστες και χαρούμενες καλοκαιρινές διακοπές.

Καλό καλοκαίρι

 Δεν θα ξεχαστούμε.
Το καλοκαίρι θα τα λέμε κάπου κάπου.

Γλώσσα

Το καλοκαίρι  σελίδα 68

ποίημα του Κωστή Παλαμά

Ὁ Κωστὴς Παλαμᾶς ἀποτελεῖ μία ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες πνευματικὲς φυσιογνωμίες τῆς νεώτερης Ἑλλάδας καὶ ἕναν ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους ποιητὲς τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Εἶναι ἕνας στοχαστὴς διαχρονικὸς καὶ ἐπίκαιρος.

Τὸ τεράστιο ποιητικό του ἔργο ὑμνεῖ τὴν ἱστορία, τὸν Ἑλληνισμὸ καὶ τὸν ὁραματισμὸ τῆς «μεγάλης ἰδέας» γιὰ τὴν πατρίδα, ἀλλὰ παράλληλα ἀσχολεῖται μὲ τὸν ἄνθρωπο καὶ τὰ συναισθήματά του.
Ἡ λυρικότητα καὶ ἡ γλωσσοπλαστική του δεινότητα εἶναι μοναδικές. Πέρα ὅμως ἀπὸ τὴν ποιητική του ὀντότητα ὁ Κωστὴς Παλαμᾶς διακρίθηκε καὶ γιὰ τὴν κριτική, φιλολογικὴ ἀλλὰ καὶ διηγηματογραφική του ἐργασία.
Γεννήθηκε στὴν Πάτρα στὶς 13 Ἰανουαρίου τοῦ 1859, ἡ καταγωγή του ὅμως ἦταν ἀπὸ τὸ Μεσολόγγι. Τὸ 1864 πεθαίνει ἡ μητέρα του Πηνελόπη ἀπὸ πρόωρο τοκετό, ἐνῶ λίγο ἀργότερα, τὸ 1865 πεθαίνει καὶ ὁ πατέρας του Μιχαὴλ Παλαμᾶς. Τὸν ἑπτάχρονο Κωστὴ ἀνέλαβε τότε, ὁ θεῖος του Δημήτριος Παλαμᾶς καὶ τὸν πῆρε στὸ σπίτι του στὸ Μεσολόγγι. Ἐκεῖ ὁ ποιητὴς ἔμεινε ἀπὸ τὸ 1867 ὡς τὸ 1875. Ἤδη ἀρχίζει ν᾿ ἀσχολεῖται στὰ γυμνασιακά του χρόνια μὲ τὴν λογοτεχνία.
Μόλις τελείωσε τὸ γυμνάσιο, τὸ 1876, ἦρθε στὴν Ἀθήνα, ὅπου ἐγγράφηκε στὸ Πανεπιστήμιο, στὴ Νομικὴ σχολή. Οἱ σπουδές του ὅμως δὲν κράτησαν πολύ, γιατί ἡ ποίηση καὶ ἡ λογοτεχνία ἀπὸ νωρὶς τὸν κέρδισαν. Τὸ 1879 διαμένει σ᾿ ἕνα μικρὸ σπίτι στὴν ὁδὸ Ἱπποκράτους, ὅπου συγκατοικεῖ μὲ τὸ Νίκο Καμπᾶ, γιὰ περίπου ἕνα χρόνο. Ἀργότερα θὰ μείνει στὴν ὁδὸ Ἀσκληπιοῦ γιὰ πολλὰ χρόνια. Τὴν ἴδια ἐποχὴ ὁ Κωστὴς Παλαμᾶς ἀσχολεῖται καὶ μὲ τὴ δημοσιογραφία καὶ συνεργάζεται μὲ ἐφημερίδες καὶ περιοδικά, χρησιμοποιώντας κατὰ καιροὺς τὰ ψευδώνυμα «Κώστας», «Διαγόρας», «Ὁνολουλού», «Φλόρα Μιράμπιλης», «W». Πολὺ γρήγορα ξεχωρίζει ἀπὸ τοὺς συναδέλφους του καὶ γίνεται ὁ ἱδρυτὴς τῆς ἐπονομαζόμενης «Νέας Ἀθηναϊκῆς Σχολῆς». Τὸ 1886 τυπώνει τὴν πρώτη του ποιητικὴ συλλογὴ «Τὰ τραγούδια τῆς Πατρίδος μου».

Μαθηματικά

Από το τετράδιο εργασιών  Επαναληπτικό  σερλίδα 36 , 37

Ιστορία

Ξεφυλλίζω το βιβλίο της Ιστορίας και θυμάμαι τα κυριότερα γεγονότα.

Γλώσσα

Από το Ανθολόγιο: Όπου η Τρελούτσικη γίνεται ένας ήλιος αρμυρός, ήλιος θαλασσινός. σελίδα 19

 Με βάση το κείμενο του Ανθολογίου κάνουμε και επαναληπτικές ασκήσεις Γραμματικής
 (Πλάγιος - ευθύς λόγος, μέρη πρότασης, χρόνοι ρημάτων)

Μελέτη Περιβάλλοντος

Μπροστά στην τηλεόραση   σελίδα  142

για το σπίτι συμπληρώνω από την εργασία 2  το γ. σελίδα 143
Επίδης διαβάζω το "Αξίζει να διαβάσουμε"

Ἔκθεση ἀπὸ μαθητὴ τοῦ δημοτικοῦ μὲ θέμα: «Τὶ νὰ ζητήσω ἀπὸ τὸν Θεό».

«Θεέ μου, ἀπόψε σοῦ ζητάω κάτι ποὺ τὸ θέλω πάρα πολύ. Θέλω νὰ μὲ κάνεις τηλεόραση!
Θέλω νὰ πάρω τὴ θέση τῆς τηλεόρασης ποὺ εἶναι στὸ σπίτι μου.
Νὰ ἔχω τὸ δικό μου χῶρο.
Νὰ ἔχω τὴν οἰκογένειά μου γύρω ἀπὸ ἐμένα.
Νὰ μὲ παίρνουν στὰ σοβαρὰ ὅταν μιλάω. Θέλω νὰ εἶμαι τὸ κέντρο τῆς προσοχῆς καὶ νὰ μὲ ἀκοῦνε οἱ ἄλλοι χωρὶς διακοπὲς ἢ ἐρωτήσεις.
Θέλω νὰ ἔχω τὴν ἴδια φροντίδα ποὺ ἔχει ἡ τηλεόραση ὅταν δὲν λειτουργεῖ.
Ὅταν εἶμαι τηλεόραση, θἄχω τὴν παρέα τοῦ πατέρα μου ὅταν ἔρχεται σπίτι ἀπὸ τὴ δουλειά, ἀκόμα κι ἂν εἶναι κουρασμένος.
Καὶ θέλω τὴ μαμά μου νὰ μὲ θέλει ὅταν εἶναι λυπημένη καὶ στενοχωρημένη, ἀντί νὰ μὲ ἀγνοεῖ…
Θέλω τ΄ ἀδέλφια μου νὰ μαλώνουν γιὰ τὸ ποιὸς θὰ περνάει ὧρες μαζί μου. Θέλω νὰ νοιώθω ὅτι ἡ οἰκογένειά μου ἀφήνει τὰ πάντα στὴν ἄκρη, πότε – πότε, μόνο γιὰ νὰ περάσει λίγο χρόνο μὲ μένα.
Καὶ τὸ τελευταῖο, κάνε με ἔτσι ὥστε νὰ τοὺς κάνω ὅλους εὐτυχισμένους καὶ χαρούμενους.
Θεέ μου, δε ζητάω πολλά. Θέλω μόνο νὰ γίνω σὰν μιὰ τηλεόραση!»